Broddelen

Wat is broddelen?

Broddelen is een stoornis in het spreken, die zich uit als een niet-vloeiende of a-ritmische, moeilijk verstaanbare spraak.

Opvallend zijn:

een slappe uitspraak
een hoog spreektempo
het ineenschuiven van woorden (bijvoorbeeld ‘tevisie’ in plaats van ‘televisie’)
stopwoordjes
snelle woord- en klankherhalingen
monotoon spreken
en moeilijkheden met het formuleren van gedachten, ook schriftelijk.

Broddelen kan samen gaan met hyperactiviteit en een slechte concentratie, dit hoeft echter niet.
De luisteraar zal de persoon die broddelt vaak slecht verstaan en reageren met: “Wat zeg je?”.
De spreker merkt wel dat er iets mis is met zijn spreken, maar hij weet niet precies wat.

Broddelen is als een stoornis in de communicatie te beschouwen.
Doordat er bij broddelen herhalingen van woorden en klanken zijn, lijkt het soms op stotteren.
Een duidelijk verschil met stotteren is dat de broddelaar niet opmerkt dat zijn spreken herhalingen en onduidelijkheden vertoont, en de stotteraar meestal wel.

Oorzaak

De oorzaak van broddelen is nog niet bekend.
Waarschijnlijk speelt een combinatie van erfelijke aanleg en factoren in de omgeving een grote rol.
Mogelijk is het terug te voeren op een onvoldoende rijping van het centraal zenuwstelsel.
De spraak- en taalontwikkeling verloopt daardoor niet evenwichtig.
Vaak is er sprake van een zwak taalgevoel of een zwakke luistervaardigheid zoals moeilijkheden met het beoordelen van het eigen spreken, waardoor geen eigen correctie plaats vindt.

Diagnose

De diagnose ‘broddelen’ kan pas worden gesteld als een kind 7 à 8 jaar oud is.
Op die leeftijd is het grootste deel van de taalontwikkeling voltooid en kan een kind, normaal gesproken, vloeiende en goed opgebouwde zinnen maken.
Als een kind van zeven à acht jaar nog steeds erg snel en onduidelijk spreekt, met veel ontspannen herhalingen, dan kan er sprake zijn van broddelen.

Broddelen ontwikkelt zich niet in verschillende fases, zoals bijv. bij stotteren het geval is.
Wel kan broddelen uitgroeien tot stotteren.

Op latere leeftijd kan broddelen het carrièrepatroon nadelig beïnvloeden.
Zeker wanneer er hogere eisen aan de spreekvaardigheid gesteld worden.

Wat doet de logopedist?

Kinderen die broddelen worden in eerste instantie behandeld door een logopedist.
In een later stadium kan een remedial teacher ingeschakeld worden, als er ook problemen zijn met de schoolse vaardigheden.
Deze zogenaamde risicokinderen vertonen een late of vertraagde spraakontwikkeling; broddelen komt dan ook in de familie voor.
Ook kinderen met lees- en spellingproblemen kunnen hierbij horen.

De logopedist richt zich bij een broddelend kind vooral op confrontatie met de eigen spraak, op articulatietraining, aandacht voor lettergrepen, training in juist formuleren en ritme- en intonatietraining.
Bij de kinderen onder de acht jaar ligt de nadruk op het verbeteren van de auditieve vaardigheden.

Bij (jong)volwassenen richt de behandeling zich vooral op bewustwording van de eigen spraak, uitspraaktraining, training in correct formuleren en ritme- en intonatietraining.
Het resultaat van de behandeling hangt af van de ernst van het broddelen, doorzettingsvermogen, concentratievermogen en motivatie.